Ve sen çocuk

Koca bir þehir de,
Kendimi arýyorum.
Çocuk kalabalýðýnda;
Ve beklenmedik bir gün,
Kaybetmiþim özgürlüðün yolunu.

Sonra karþýma, uçsuz bucaksýz yollar,
Sokaklar sessiz ve karanlýk.
Ve ben, yeni yitirmiþim gözlerine bakmayý.
Bir çocuk edasýyla aðlamaklýyým.
Yüzüm düþmüþ kederli kaldýrýmlara.
Ve aðaçlar yaprak dökmüþ içimde,
Oysa bir bahar türküsü çalýyordu,
El ele tutuþan çocuklarýn gülüþlerinde.

Ve þehir karanlýða iltica,
Bir tarafý tutsak,
Bir tarafý,
Bir tarafý iþgal altýnda.
Ve sen çocuk;
Bir yýldýz gibi düþüyorsun,
Yitirilmiþ yüreðime.

Ýbrahim dalkýlýç
22/05/2015
18:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: