Aþk bir yaðmur bulutunun ucunda gözleri buðulu bir çocuk
Derin bir matemde un ufak yýllar mý soðuttu içimdeki yangýný
Aðlayacaðým dokunsan serçe parmaðýmý
Yoksul bir karanlýk var içimde köpüren denizler
Her sabah býrakýr kýyýlarýný ayak izlerini içinde hapsolmuþ mutluluklar deniz kabuklarýný ve yýldýzlarýný bütün mutluluklarý katlayýp al sarmala yüreðinin içine
Yaralarý sabýrla ve gönülden kaderci ipleri ile yeniden dikmek ulamak güler yüzlü bir gülüþte düþman bakýþlý göz bebeklerinde derinliði ölçülmesin diye sevinçten yoksun bir akþam!
Yaðmurun çisentisinde iki küçük buðday tanesi aþkýn aþkýn izini býrakýr alçaktan uçan kuþlarý
iki kayanýn arasýndan batýyor güneþ kapatýyor yönü iniþe geçmiþ bir dere öz suyu akar eriyen kar’larýn býrakmaz toprak ananýn yakasýna
Ben seni bir senfoni eþliðinde avuçlarýna gül býraktým her bahar mevsimler deðiþirken kara bir gölgeden sonra maviliklere gönül meyleydi ki aþkýný gönlüme diktim kýrk yamadan
Sýcaktý yanardaðlarýn aðzý düþtü gönlümün üstüne bir yaðmur zerresi evvelce aldýrmazdým güneþi kýskanmazdým bir mayýs ikindisi ölümsüzlük iksiri mi gençlik mi beni bu mevsimler mahfetti...
Nurten Ak Aygen
22.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.