YILLARDAN SONRA
Bir yüz gördüm yýllar, yýllar sonrasý.
Tanýdýk gibi geldi ama seçemedim.
Dilimin ucuna geldi, geldi adý da,
Acaba dedim de, adýný söyleyemedim.
Bir anda beynimde þimþekler çaktý!
Sanki yüreðim pat diye duracaktý!
Yürüyebilseydi ayaklarým, ona koþacaktý!
Konuþabilseydi dillerim, adýný soracaktý!
Ama vurgun yemiþ gibi kalakaldým.
Sanki asýrlardan beri orada çakýlýydým.
Ne dilim söylüyor, ne yürüyordu ayaklarým!
Zaman tepe taklaktý; çýnlýyordu kulaklarým!
Geçip gitti önümden hýzlý adýmlarla...
Belli ki acelesi vardý. Dalgýndý çok fazla!
O beni görse, hatýrlayýp, tanýr mýydý ki?
Benim gördüðüm; gerçekten omuydu acaba?
Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.