GÖLGELER

Kimseye görünmedim, ben kimseyi görmedim.
Yaþayan hayal kalmýþ, hayalin gölgesinde.
Köþe baþýnda durdum, bakan gözler görmedim,
Kapýdaki gül solmuþ, gözlerin gölgesinde.

Yaþýyor olan aþký, burda yaþar görmedim.
Umutlar da, kurumuþ, ölüler gölgesinde,
Düþlerin içindeyken, serap bile görmedim,
Vahalar mezar olmuþ, çöllerin gölgesinde.

Bir ruh gibi dolaþtým, ruhunu da görmedim,
Kokularýn kalmamýþ, bulutun gölgesinde,
Kararmýþ sizin sokak, aydýnlýklar görmedim,
Fenerlerin yok olmuþ, gecenin gölgesinde.

Sorayým artýk dedim, Adem’ini görmedim,
Kenarda býrakýlmýþ, Havva’nýn gölgesinde.
Þafaðýn ardýndaki, kaburgayý görmedim,
Yokluklara atýlmýþ, hiçliðin gölgesinde.

Senden uzak diyarda, yýlan çýyan görmedim,
Zehirlemiþler seni, akrebin gölgesinde,
Hayat veren karlarý, bir kez olsun görmedim,
Kalmýþsýn sen baþ baþa, munise gölgesinde.

Þahin HANELÇÝ
04.12.2007
Sefaköy-Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: