Ah, karmaþalý doku içinde yürüyeceðim Gerçeklik dediðin önce belirir Sonra yok olur.
Zum meyhanesinde biri bana þarap ýsmarladý Tek kiþilik odamda lüle saçlarýmý kesiyordum Paslý makas Ýplikten geçmeyen iðneler Yukarý kalkýk tek kaþýmýn üstünde Werther’in lotte gölgesi geçiyordu.
Saygýdeðer adamlar, kadýnlar Balkabaklarým Ben bu Ývan Yakovleviç’i öldüreceðim Beþ kilo sabunla geldi Yüzümü yýkadý Kulak mememi Her yerimi sabunladý Buz kesildim Tanrýlar hayran hayran izledi Ve harika diye baðýrdý Thomas Mann.
Ah ah ah Tanrýça çariçenin göbeðine bak Ne mükemmel müze, kollar bacaklar 8. dereceli memur Kovalev uyandý Irmaklar eridi Biraz ötede Ýntihar etti asil bir bekçi.
Hiç günlük güneþlik bir hava deðildi Neva bulvarýnda açýyordum resim sergimi Adalet sarayý baðýrýyordu Eðitim bakanlýðý Boz bulanýk deniz baðýrýyordu Ýþçiler Sirüs ve rüzgar çanlarý.