Susma ey kalemim Sen konuþ bari Sen ol gönlümün sesi Gönül bak ne diyor Bir kulak ver, dinle sesini Sensizlikten üþüyor Sesinle sarýversen bir sensizliðimi Hayalin bile umut veriyor bana Iþýk saçýyor yarýnlarýma Titreme tutuyor sonra bir anda Ya yarýnlarým sensiz olursa Deli gönül Ne kaybetmiþ ki, Sende ne arýyorsa Aþk çukuruna aptallar düþer derler amma Beni ittiler mi yoksa Etme gönlüm çýrpýnma býrak ki ateþ düþtüðü yeri yaksýn Yansýn ki, yakan yaktýðýný anlasýn Bu ateþin tadýný yanmadan alamazsýn Yanacaksýn Önce Yaktýrana, sonra Yakana yanacaksýn Yandýkça yanasýn gelecek, Yaktýraný unutmayacaksýn Uzaktan da sevmek olmaz Çölde su ararcasýna Sevdiðinin safýnda duracaksýn... Buldun mu benim deme O Senin olduðu kadar, Sende O’na ait olacaksýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
YILMAZ TOPRAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.