Dilime dolanýnca bildik o hüzzam þarký Geceleri koynumda hüzünlerle yatarým Ta ki camdan içeri vurunca günün þavký Üstüme çöken gamý yeni günle atarým
Bir güvercin camýma hep durmadan vuruyor Gagasýnda birkaç dal izin istiyor gibi Gördüm ki balkonumda yeni yuva kuruyor Sevinç ve telaþýnýn meðer buymuþ sebebi
Günün ilk ýþýklarý umut veriyor bana Yüce daðlar denizler benimle yoldaþ þimdi Sanki bütün aðaçlar ve kuþlar benden yana Ruhumdaki acýlar hep birer birer dindi
Geceler uzak durun istemem karanlýðý Acý keder ne varsa götürün sizin olsun Yaþama þevki verir gündüzün aydýnlýðý Aramaktan yoruldum mutluluk bizi bulsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.