Alý koymak, isterdim kalbini.. Gideceðinden,korkardým belki de. Korkunç,bir rüzgarýn esintisi.. Alýp,götürecekti bir kalemde.
Doyasýya,bakmak isterdim gözlerine.. Unutulacaðýmý hissettim belki de. Sýzým sýzým sýzlayandý yüreðim.. Ramak kalmýþtý çekip gitmene.
Sýkýca,tutmak isterdim ellerini.. Býrakmaman için bir ümitti belki de. Sessizce parlayan hayallerim sönecekti.. Gecenin karanlýðý ile birlikte.
Þiirlere döktüm yüreðimin sessizliðini.. Ama anlamýný yitirmiþti sensizdi.
Ne sen,gitmeliydin aslýnda. Ne de ben,hissetmeliydim bu yalnýzlýðý da. Ne ben,vazgeçmeliydim berrak gözlerinden. Ne de sen,deli yüreðimden. Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.