Nasiplenmemiş
Terbiye bilmez anlamaz hayadan
Kafasý çok serttir taþtan kayadan
Soyunu sorarsan bozuk mayadan
Akýl verilirken sen neredeydin?
Soysuzluðu pisliði edep sanýr
Ne yüzü kýzarýr nede utanýr
maalesef çevresi öyle tanýr
Akýl verilirken sen neredeydin?
Yüzünden akýyor pislik deresi
Kendini sanýyor derdin çaresi
Kötülük saçýyor onun çehresi
Akýl verilirken sen neredeydin?
Herkes ondan kaçar yediden yetmiþ
Oturup ta düþünmez neler etmiþ
Ahlaksýzlýk onda medeniyetmiþ
Akýl verilirken sen neredeydin?
Ah dönüp bir baksa doðan güneþe
Etrafýna saçsa azýcýk neþe
Tebessüm yollasa dosta ve eþe
Akýl verilirken sen neredeydin?
Ölüm dediðin bir ebedi bir yol
Kýzgýn lavlar da yetiþen çiçek bol
Adam ol doðru ol dürüst insan ol
Akýl verilirken sen neredeydin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.