KAHVE OLSAM FİNCANINDA

Kahve olsam fincanýnda/ yudumlasan beni
Kahve bahane olurdu/ yudumlardým buseni

Menfaat sevgili oldu/ þimdi deðiþti fincanlar
Hatýr gönül eskidenmiþ/bunu bilmeyen ne anlar?

Yürek dökülürdü fincana/ buðusunda cazibe
Tüm yüreklerin attýðý yer/ deðil midir Kâbe?

Kahve artýk gelmiyor/ ne uzaktan yemenden
Kokumuzu yitirdik biz/ konuþuyoruz ayrý dilden

Ey sevgili, yükselirdi/ buram buram o kokun
Zarif medeniyetini sildiler/kalmadý hassas dokun

Lakin bizi deðiþtirseler de/ içten korunursa öz
Bir ilhamla canlanýverir/ yürekten gelirse söz

Yine doðarýz küllerimizden/ sönmemiþtir aslen köz
Bize idrak ve yürek lazým/ hem basiretli bir çift göz

Ey kahve edebiyat deðil bu /sevgiliye duyulan özlem
Seni candan can bildim/ hem ilaçsýn, hem merhem

Gel kokalým buram buram/ yine canlansýn buðumuz
Yine tevhide kalem sallarýz/ canlanýrsa ruhumuz

Gönlüm doldu kahve ile/ içtim selam sevgiliye
Bin yýllýk kardeþlik varken/ þimdi ayrý düþmek niye?

Hatýrým olsun aç ellerini/kalbini ruhunu semaya
Yine düþeceðiz yollarýna/ sabýr þükür edep hayâ

Andým olsun içeceðiz /kýrda bayýrda bu kahveyi
Fincan tabak ayný ruhta/ incitmeyiz kimi kimseyi

Aþk adýna hiçim ben/aþkým benim hiçliðimde
Aþk âdemi yorar mý hiç? Benim aþkým kimliðimde

Ey kahve ,farklý olsak ta diyarlarda/ bir hissiyat meþalesi
Akkor yapar, tutuþturur yürekleri/ damla Ýslam þulesi

Bilgi yüklen hak katýnda/ dinini yaþa aþk ile
Gönül hâlesi inançla kurulur/ kahveden öte bað ile
Yusuf Erdoðan/







Sosyal Medyada Paylaşın: