HASTAHANE YOLU
Kimseden habersiz çýkarsýn yola,
Ne avrat, ne evlat hatýr sormadan!
Felç baþlar ayaktan dost girer kola,
Doktorlar, hemþire sorar durmadan.
Sabah beli kýrýk yýlana döndüm,
Bir dost sayesinde sedyeye bindim,
Hasta koðuþunda yataða indim,
O insan yaþasýn hiç dert görmeden.
Þifalý ellerden iðne vuruldu,
Aðrýlarým yavaþ yavaþ duruldu,
Ameliyat için iþlem kuruldu,
Ýnþallah tam olur zarar vermeden.
Doktor bey ölsem de fark etmez ama!
Þifalý elinle çok güzel yama,
Bir daha görmesin vücudum kama,
Umarým son olur kabre varmadan.
Nice hastalar var divane haller,
Sandalyede giden yaralý beller,
Duayla güçlenir þifalý eller,
Mutlu yaþasýnlar dertler karmadan.
Kurbanlýk koç gibi girdik sýraya,
Ya saðlýk ya ölüm bahtý karaya,
Bundan sonra düþmez yolum saraya,
Allah razý olsun doktor yormadan.
Dursunî’yi soran, arayan olmaz;
Dilerim duasý cevapsýz kalmaz,
Kötülük edenler cenneti bulmaz,
Ýnþallah gülerim kabre girmeden.
Dursun Yeþil - 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.