AŞK GÖKYÜZÜNE DÜŞTÜ
AÞK GÖKYÜZÜNE DÜÞTÜ
Göz kapaklarýmýn ucunda bir damla yaþ
sarý çiçekler kýrlarda papatyalar
gümüþ tozu renginde narin baþlarý
bir yelin önüne kapýlmýþ
Mayýs yaðmuru yemiþ toprak
cümbüþe benzer kara sinekler
þaþkýn sýnýrsýz ve ve cýlýz
bu kara sürülerden
elini siper edip kovaladýlar
Patika bir yolda ayaklara takýlan polenler
tarlalarýn arasýnda oynaþan böcekler
çilek toplayan kadýnlar elma þekeri tadýnda
aðýzlarýný atýyorlardý çilekleri
þalvarlarýný sürüp tozunu yýkamadan
Uçsuz bucaksýz bir mavi yutuyordu güneþi
altýn tozlarýna bulanmýþ gökyüzü
yýldýrým çabukluðunda yuvarlanarak gidiyordu
durmaksýzýn
bir çocuk baðýrýyordu an baþlarýndan
Bir bakýþ yeterdi iþte hüzünlenmek için
tepenin kenarýnda özlem dolu dað lalesi
çýngýrak gibi aksi seda karþý ki boþ evden
yuvarlanýp geliyordu çocuðun sesi
Ve.. ben çocukluðumdaki gibi þaþkýn
boþ gözlerle bakýyorum
uçsuz bucaksýz kuytu bir ovada
daðlarý siper etmiþ tunçtan bir abide
yeþil yine yeþil havlu ucunda bir tentene
Düþünürken bunlarý penceremin önündeki
saksýlara bakýyorum çiçekleri seviyorum
esiyor çocuk yanaklý hafif bir esin
Ah! sabah düþen yelin ucunda
bir demet aþk örneði gülümsüyor
Kuþlarýn kanatlarýnda mutluluk uçuyor
uçup uçup kaçýyor göðün kanatlarý altýna
mavi çatýlý bir ev sarýyor merhametli
sevgisini kutsuyor yerin göðün altýnda ne varsa
Bulutlu tepelerden ne güzel görünüyor
gururlu bir aþk gibi maðrur
dayanýyor omzuma zamanýn maviliði
içimde kent kent sevdalar ne tatlý
Ve.. ne güzel
Omuz omuza vermiþ iki oðlan kardeþ
dikilmiþ zamanýn karþýsýnda
muhabbetin dibinde unutmuþlar kendilerini
ne tatlý ne güzel onlar benim çocuklarým
onlar benim caným canparelerim...
Nurten Ak Aygen
17.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.