Ömür bitiyor
Gün bitiyor,
Kýzýllaþan güneþin ardýndan
Üzerimize karanlýk doðuyor.
Akþam ezaný okunuyor,
Annesinin sözünü dinleyen çocuklar,
Ezaný duyar duymaz eve dönüyor.
- Haným çabuk ol çayýn soðuyor.
Afedersiniz,
Neyse;
Terastayým þimdi,
Elimde ince belli,
Bir yudum alýyorum, birde denizin kokusunu çekiyorum içime.
Bu koku insani o kadar rahatlatýyor ki dostlar ne yorgunluk kalýyor
Ne de tükenmiþlik.
Bir sigara tütüyor aðzýmda,
Dumanýnda binlerce satýr var.
Kimsenin görmediði,
Kimsenin bilmediði,
Bir sancý bastýrýyor aniden,
Korkuyorum, ilk kez oluyor.
Kalbim sýkýstýrýyor.
Gözlerim kararýyor birden,
Bir soðukluk sarýyor ayaklarýmý
Ýste o zaman anlýyorum ki,
Biten sadece gün deðilmiþ.
Biten ayný zaman da ömür müþ.
Soðuyan sadece çayým deðilmiþ.
Soðuyan ayný zamanda bedenim miþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.