Ufacýk bir aynaya bakýyorum. Umutsuz ve yalnýz, Biçare bir çocuk misali, Bir el arýyorum, beni kurtaracak olan.
Aðlýyorum ama gözyaþlarým düþmüyor. Korkuyorum eþini kaybetmiþ bir kumru misali. Kurtulmak istiyorum çýrpýnan yaralý güvercin gibi yalnýzlýktan. Tozlu kitaplar arasýndan kurtulmak.
Ve geldi beklenen an, Bir yüz belirdi ansýzýn Baktý ve gülümsedi Bir el uzattý bana “haydi” dercesine Tutmak istedim, kalmamýþtý mecalim. Yorgun ve bitkin, tut dedim ellerimden. Tutup çekti beni yalnýzlýk çýrpýnýþýmdan.
YAKUP ÇAKMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakup Çakmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.