AY IŞIĞI DÖKÜLMÜŞ BEDENİMİZE

Akþam bulutlara astýðýmýz umutlarýmýz ,
Sabah yaðmur oluyor.
Ve günahsýz en çok ýslanan toprak.
Dudaðýma kilitlendi kelimeler susak
Ellerim gurbetin uzaklýðýnda ayrýlýða tutsak
Sevgiydi beklediðim gözlerimi dolduran
Ay ýþýðý akþamlarda sana vuruldu bakýþlarým
Dudaðýmda ay ýþýðý ol istedim evimde ocaðým
Ýsminle çözülsün dudaklarýmdaki ayazým
Yarýnlarým sana doðsun sana biriksin hatýralarým
Erisin tenim usul usul dokun sevdiðim
Seninle bir ömür geçirmek benim tek niyazým
Üþüyen ruhuma dolsun ruhundan sýcaklýðýn
Leyla ile mecnundan daha derin bu sevgim
Ellerimden ellerimin uzaklýðý olmasýn
Yakan beni aþkýnýn narýdýr derin derin
Melek yüzüne baksýn hergün bakýþlarýmda gözlerim
Aksýn tükensin bu sevda uðruna gençliðim
Nefesim nefesine çarpsýn sýcaklýðým ol sevdiðim
Tedirgin olmayacak bedenim þafak sökümlerinde
Güneþi tutuyorum þimdi avuçlarýmda
Ay ýþýðý dökülmüþ seven bedenimize

29.2.2008
SOKAK ÞAÝRÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: