GELDİ....!
Köyüne uðradým temmuz ayýnda
Kilim yýkýyordu köyün çayýnda
Þimþek bakýþýnda selvi boyunda
Tutupta bir selam veresim geldi
Yardýmlar ederdim yabansýn el’sin
Her devir yetiþmez nadide Gül’sün
Çok demek isterdim kolayý gelsin
Ne dilim döndü ne sesim geldi
Þalvarý üstüne çekmiþ dizlerin
Bakýnca gözüme çekti gözlerin
Hava sýcak bulmuþ suyuda serin
Bakýnca haline gülesim geldi
Güzele bakmaya varmý sakýnca
Topladým casaret gittim yakýnca
Ürkek ceylan gibi sudan çýkýnca
Onu bu diyardan süresim geldi
Sigaramý tutup tersinden yaktým
Ayrýlmam lazýmdý kalmadý vaktým
Aklýmý fikrimi orda býraktým
Canýmý býrakýp ölesim geldi
Dönüp bakýyordum ben geri geri
Ömrümde görmedim böyle dilberi
Çaðdaþi unutmam yýlardan beri
Öylesi hasretim göresim geldi
Sosyal Medyada Paylaşın:
HÜSEYİN KARATAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.