TUTSAK

Ben, sana tutsak.
Sen, bana yasaktýn.
Üzerime düþen karlarýn eridiði demler.
Dudaðýmda sayýsýz ýslýklar vardý,
Yürürdüm.

Yürürdüm ve sürürdüm gölgemi,gölgene doðru.
Kahkahalarýn kesildiði,
Rakýlarýn içildiði,
Ýnsanlarýn biçildiði,
Caddelerde her gece sana doðru.
Her gece,
Bir ýþýk süzülür diye sürmeli gözlerinden
Karþý kaldýrýma,
Otururdum.

Evet,ben her gece,
Karþý kaldýrýmda olurdum.
Belki yakarsýn diye evin ýþýklarýný,
Ve belki de görürüm diye bakýþlarýný
Nice geceler sabahý bulurdum.
Bir gece yarýsý istersen kalk.
Kalk ve bir bak dýþarýya pencereden.
Uykuya hasret kalmýþ gözlerimle beni görürsün.
Bir þey ifade etmesem de sana.
Sen,benim için,inan bin ömürsün.
Evet,
Sen bana yasak,
Ben sana tutsaðým.

MUSTAFA EROL
Antalya/Manavgat


Sosyal Medyada Paylaşın:

delikan99 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Çanakkale (akrostiş şiir) Rahmetli olan arkadaşıma şiir SAYGI GEREK 24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ GÖNÜLDEKİ GÜLE ŞİİR Doğu Türkistan Katliamı YUNUS EMRE İLKÖĞRETİM RİZE'DE HEYELAN GÜLMEK İSTİYORUM UYDURUKÇA KELİMELERLE ŞİİR