Hasret Sesleri

Bazen beklersin yeni günü sabaha hasret kalýrcasýna.
Saat sanki durmuþ. Ne akrep ilerliyor ne de yelkovan.
Yerinde sayýyor herþey...
Bir tek hareket eden ben miyim?
Ne bir rüzgar var. Ne de bir ses...
Duyduðum tek ses kendi nefes seslerim.
Yeniden bakýyorum saate. Az da olsa ilerlemiþ.
Ve bir bakýyorum ki güneþ doðmuþ.
Ufaktan baþlýyor kuþ cývýltýlarý.
Gecenin karanlýðýna gömülmüþ her canlý bir anda çýkýyor meydana..
Güneþe hasret kalýrcasýna raks ediyorlar meydanlarda.
Sonra bir bakýyorum ki gün aðarmýþ, akþam olmuþ.
Herþey sanki tekrar baþa sarýyor.
Bir anda sessizlik çöküyor etrafa.
Herkes kabuðuna çekiliyor ertesi günü beklercesine.
Hayat biraz daha yavaþlýyor.
Her dakika, her saniye zamaný bir adým daha itekliyor.
Ve sen içini dinliyorsun saatlerce.
Derken uyuyakaldýðýn geceyi gündüze baðlýyorsun.
Etrafta kuþ sesleri...
Þarký söylüyorlar adeta ve yeni güne merhaba diyorum.
Bu günde güneþli. Bir bardak eþliðinde baþlýyorum yeni güne.
Ýþte o an tüm dert tasa gidiyor insanýn aklýndan.
Keþke... Her vaktim ayný böyle kalsa.
O zaman severdim belki karanlýk geceleri...
Sosyal Medyada Paylaşın: