gidiş

Çukuru kazýp kefene sardýklarý ölümü topraga verdiler !
Yitik ve korkunç bir hüzündü bakýþa kaldý hayat.
Bir çiçek açmýþtý ötede bahardý mevsim
Ýlerde rezidans köþklerinde zamane zengini soysuzluk keyfindeydi yalanýn
Sonra bir kadýn öteki erkegin eþi
Öteki yanlýzlýgý ömrüne hatýrlatan.
Ölüm varsa inanmalýyýz dedi ruhum sarýklý bir hoca telkin verdi ölüye
Usulca bir ýslaklýk gözlerimde belirdi.
Loþ ve kýrýlgandý hüzün
Kabirde kimsesizdi ölüm.
Bilirmisin iþçiler yanlýz ölür
Vergi kaçýrtan iþletme sahipleri
Akþam vakitlerinde karýlarý karþýlarýnda
Karþýlarýnda sömürge çarklarý
Ölümden ýrak görünürlerdi.
Sormak isterdim ölüme
Niçin hep bize misafirsin arkadaþým !
Kýrmýzý bir ruj sürmüþ
Sonradan görme çýtlak yüzüne
Yine soysuzlugu yitikleþmemiþ
Sevimleþmemiþ yüzsüzlügü.
Kendince hiç insanca gülmemiþ sanki
Yalan bakan çirkefligi ömründe
Hiç ölülerini býrakýp çekip hüznünde aymazlýgý
Kalabalýklarýn arasýnda yanlýzlýgýyla seviþmemiþ.
Hani o en soytarý okullarýn akedemisyenleri
Kýt akýllý yosmalarý aratan
Kirli yataklarýn zevk araçlarý
Ýþsiz erkeklerin kahve güncesinde
Çekip gittiler korkunç sefilliklerinde
Kim var kim yok bildigim candan öte
Yanlýzlýgý bana býrakan
O vergi kaçýrtan iþletme sahipleri
‘adiloþ bebenin’ sütüne göz koyan
Hani o meydanlarý kapatan emekçilere
Hani karýlarý karþýlarýnda
Yosmalaþan !





Sosyal Medyada Paylaşın: