HAZAN ÇÖKTÜ

Son sistem budayýp üzüm beklerken,
Ýlkbaharda güzün çöktü baðýma.
Ýlk günden derdimi derde eklerken,
Üzüntüler hazan çekti daðýma.

Kalbimin yaþlarý dýþa vurmadý,
Çektiðim telsizler yâre varmadý,
Söz veren sözüne uyup durmadý,
Hýzýr paþam kazan yýktý saðýma.

Gördüðüm oltayý aldanýp yuttum,
Koyun sandýklarým kurt çýktý güttüm,
Kuru teselliyle nefis uyuttum,
Aþçýlarým sazan yaktý yaðýma.

Yaþadýðým ömre piþmaným bin kez,
Ýçinde dert olur durmadan sen yaz,
Yaþanýr verilen süre kýþ ve yaz,
Dost bildiðim sözün sýktý çaðýma.

Sevgiyi ektiðim toprak kurakmýþ,
Bilmedim hastane ara durakmýþ,
Dursunî duasý göðe direkmiþ,
Tasalarým hüzün döktü göðüme.

Dursun Yeþil –2008

Sosyal Medyada Paylaşın: