AŞK

AÞK

Aðlamak bilmeyen gözüm sana aðladý
Yanmak nedir bilmeyen gönlüm sana yandý
Yüreðim yandý kaným dondu
Dünyam dönmez, zaman durdu
Sanmam hayal gerçek bana gül oldu
Sararýp solanlar oldu,
Ýnsan yaratýlmýþ bir kuldu
Yaþayýp toprakta can buldu
Yürüdüðü yol hak yoldu
Kara toprak bana yar oldu
Bir gördüm nazlý ceylan oldu
Bir baktým elvan çiçek gül oldu
Ceylan beni avcý sanýp ürker oldu
Avcý ceylandan ürkek oldu
Elvan çiçekler yandý
Zümrüt yapraklar gönülde gazel oldu
Gönlümde gonca açtý, gül oldu
Aþk bulduðum hayallerim gerçek oldu
Gerçek, dünya bana yalan oldu
Ýnsanda bir gölge vardý, þimdi sanal oldu
Ýnsan kendine açýlýr oldu,
Sanal kopya taþýnýr oldu


Yürekler yanar
gönüller aþkýn sevdasýnda
ilimler aþkýn deryasýnda
garipler aþkýn Leylasýnda
kendin buldu Mevlasýnda


AÞK-I MANA

Gönüller aþký sezer
Zerre zerre süzer
Aþk deryalar gezer
Ceylaným vurulmuþ (aþka)
Aþký, deryalarda yüzer
Gün olur yollar tozar
Gönül görse onu kendinden yozar
Yar ahu gözlü nazlý ceylan olup daðlarda gezer
Kimin Mecnun olup, kendinden tezer
Gönlümde bir damla, aþký kalem alsa azar
Anlamaya, anlatmaya ömürler yetmez
Bulsan gerçeðin, aþkýn içinde ömürler bitmez
Ecel, gelmeye yolun yetmez
Ölüm hayat olur, bitmez
Can ölür, yolunda yetmez
Aþk-ý gerçeðin, görsen içinde
Þükretmeye kelimeler yetmez
Gönüller içinde sezilir bir damla görülmez
Anlamaya-, anlatmaya, zamanlar-mekanlar yetmez

Yalan aþkýn derya olsa
Ýçimdeki yanan damla olsa
Söndürmeye yetmez
Miktarý damla olsa
Ýçimde yanmakla bitmez
Susayýp yalan aþký içsem
Deryalar bana yetmez
Elvan çeþit meyvelerden yesem
Gerçek aþkýn tadýn vermez
Gonca güller,mor sümbüller koklasam
Gerçek aþk gibin kokmaz













Sosyal Medyada Paylaşın: