Ayrýlýk hasreti baðrýmý deldi oldu gayri Yetim gibi büyüyor dört tane yavru Sen orada ben burada birbirimizden ayrý Günlerimiz nasýl geçecek bilemiyorum.
Osman’ým baba diye diye aðlýyor Meleðim tayyareyle selam yolluyor Aylarým yýl oldu, yýllarým dolmuyor Gözyaþým sel oldu, silemiyorum.
Mercan’ým in geee... diye diye baðýrýr Umman’ým baba diye seni çaðýrýr Sen gelirsen yüreðimdeki keder daðýlýr Senden ayrýlalý gülemiyorum.
16/7/1971 - Denizli
Mustafa Uzelli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Uzelli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.