Kırk Yıl Geçse
Aradan kýrk yýl geçse, kýrk sineði seçemez,
Gecelik âþýklarýn, dersi çok okulu yok.
Öfke yüklü bakýþýn, muhabbeti içemez,
Gönle giden yollarýn, parasý yok pulu yok.
Martaval gemisinde hem miço hem kaptansýn,
Ýbriþimden, atlastan eðirilmiþ iptensin,
Nereden toplamýþlar, envai tür çöptensin,
Arkasýnda kalanýn ateþi yok külü yok.
Seni adam sananlar bir delikten atmýþlar,
Endamýný görünce sözlerini yutmuþlar,
Çaresiz bizden diye baþ üstünde tutmuþlar,
Hesaplarýn içinde, yetimi yok, dulu yok.
Dün dediðin bayattýr, bugünkü kökten yalan,
Sayende meþrulaþtý, zemin buldu her talan,
Soyulan millet oldu, var mý geriye kalan,
Ne insafsýz hesaptýr, yaradan yok kulu yok.
Sarýldýðýn bedenler, üfürdüðün ocaktýr,
Bize yavan gelenler sana sýcak kucaktýr,
Bir elinde iþaret diðerinde nacaktýr,
Akýldan fukaraysan, izahý yok yolu yok.
Saltanat sarýðýnda bir divane baþým var,
Atacak daha nice sözlerimle taþým var,
Mazlumlara dökülen sicim gibi yaþým var,
Bilinsin kahpeliðin saðý da yok solu yok,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.