MEKTUP ÖZLEMİ

MEKTUP ÖZLEMÝ

Gelmez garipsen kimseden mektup,
Ne sevgilinden, ne anandan, ne babandan!
Unuturlar seni hepsi bir anda.

Bir zamanlar senin aklýný çalanlar,
Aþkýnla yalancýktan yananlar,
Hepsi, hepsi unuturlar,
Býrakýrlar seni kendi dünyanda.

Unutulursun sen unutmasan da onlarý,
Boþuna canlandýrýrsýn belleðinde eski anlarý,
Kopmuþ bulursun yapýþtýðýn dallarý bir anda.

Anlamazlar seni,
Duymazlar yüreðinden gelen sesini,
Yalnýzlýk rüzgârý keser nefesini,
Ayrýlýðýn yükü, yalnýz gurbette olanda.

Beklersin umutla yarýnlarý,
“Bugün gelmezse yarýn gelir” dersin,
Yarýnlarda da havaný alýrsýn,
Kimse yazmaz dostum, yalnýz kalýrsýn;
Bir yýlgýnlýk olur yalnýz kalan insanda.

“Bari dostlarým, kardeþlerim yazsa” dersin,
“Biri unutursa biri unutmaz” dersin,
Boþ düþler kurarsýn belki kafanda.

Suçu kendine yüklersin hemencecik,
“Beni anlamadýlar, kendimi anlatamadým” dersin,
Oysa hiç de öyle olmaz;
Sen anlatamadým sanýrsýn ama
Onlar isteyerek anlamaz.
Sonuç: Gurbetteysen yalnýz kalýrsýn,
Býrakýrlar seni kendi dünyanda...

Arif GÖLGE
(Ankara, 5 Mart 1984)


Sosyal Medyada Paylaşın: