KAR BEYAZIM BENİM
kar beyazým benim
güneþ görse tenini
daðlarýn arkasýna gizlenir
kahrýndan ýþýðý söner
daha doðmadan batmayý unutur
vakitsiz gece çöker her yere
kýþýn kar taneleri görse rengini
bulutlarýn arasýndan
kendi beyazýna utanýr
tövbe eder yeryüzüne düþmeye
inatla bulutlara tutunur
yürüdüðün yerlerde bile
tenine daha deymeden
sana mahcubiyetten kaybolur erir
kar beyazým benim
boþ bir beyaz kaðýt olsan
insan senin üzerine hiç bir cümleyi yazamaz
karalamaktan korkar
kirletirim diye rengini
kýyamaz ellerim sana çekinir
dünyanýn en anlamlý sözleri
dilimde tutuklu kalýr bir anda
kalemim sana yazmaya direnir
ne bir söz nede bir cümle
beyazýný tarif edebilir dudaklarým
yüzlerce kalem kýrarým hýrsýmdan beyazýna
kar beyazým benim
kimbilir
yaþadýðýn kaç mevsim
rengini kýskanarak anlatýyordur seni birbirine
seni görünce haber veriyordur
bir sonraki mevsime dilleri döndüðünce
bekide bu yüzden
mevsimler birbirine karýþmýþtýr
tabi yaa bu nasýlda aklýma gelmedi iþte
hasat zamanlarýnda
yürüdüðün her yer rengine vurulur
topraða ve suya düþünce suluyetin
ekinler boynunu büker
aðaçlar unutur meyva vermeyi
tüm bereketler nimetler beyazýna imrenir
Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.