Gök sükût’u hayal, hayýr hayýr Sanki sessizlik anýtý Nefes al Ver Beni sakla saçlarýnda Beni perçemine as
Çünkü
Renk deðiþtiriyor yüzüm Bu yolun çöle bakan pencereleri var Aðýr kederleri Rüzgarý ve yolunu þaþýrmýþ bulutlarý.
Dolanacaðým arka kapýdan yaðmur yaðmazsa Önce Avluya kadar gelecek kuþlar Sonra gidecekler Sen mor giyineceksin Taþlar duracak Gizli bir gülümsemeyle öldüreceðim gölgeni Yayýlacak bahçe yukarý doðru.
Taþ demir tokmaklarýn aðýr vuruþlarýnda Yeniden þenlik olabilir mi? Göðsünü vererek kökleþiyor akþam Bu yüksek bulutlar Nehirleri çekti Irmaklarý
Yine de tek damla düþmedi
Aðýr sandallarýyla geldi barbarlar Hamamböcekleri Aðýr durdular Konuþup kestiler parmaklarýmý Sen iðneyle diktin Sarp patikalarda.
Korkma Burada olacaðým Yapayalnýz portakal aðacýnýn kuru kollarý gibi Sýzýp bir aynanýn sýrrýndan Yaralý, baþsýz figürlere su vereceðim Beþ nota sonrasý sessizlik yaðacak.
fotoðraf. lacivert
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.