Yýllar yýlý ipeksi âlem-i düþlerdeydim Sefa bende þan bende renk renk cümbüþlerdeydim
Yaþadýðým ayný ev, ayný tuðla, ayný dam Duvarlarda rutubet ya içerimdeki gam! Ruhu çýkmýþ ölüye benziyor sanki odam Aðlayýp içli içli gözyaþým etsem dere, Dönmek mümkün olur mu; o, þaþalý günlere?
Düþündüm uzun uzun, ne idim ne olmuþtum Daha dün parlýyorken ne çabuk da solmuþtum Gökyüzünde süzülen ben kanatsýz bir kuþtum Sýrmalý sandýklarda hayaller kurup kurup; Mayýþmýþ kedi gibi gerindim durup durup
Ciðerlerime dolan hava deðil sanki kum Yenik düþtüm zamana kalmadým; say ki yokum Kýrk yamalý bohçaya dönmüþtü ipek dokum Tutarým da kalmadý, zaman; var git zamaný Ta ezelden konmuþtu bu hastalýða taný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.