günebakan
ben daha çok döndüm yüzümü güneþe günebakandan
bi saðdan esti bi soldan rüzgar
ellerim kekik ve gelincik koktu
yandým savrulmaktan
hiç bi ceylan inmesin suya gayrý tekinsiz
uzun bi havanýn içinde dere aðzý dað alný
oynayan taþ örselenmiþ baþ
salýnýr elan tele göredir
çekeyim yeridir gözümün perdelerini
çýplak dallarýný giydireyim içeriden gülle
tutuþturayým yanan mavilikleri
topraktan topraða külden illa küle
ben görmedim atlýlarý ama anlatýlan
atlýlardan da hýzlý akýp geçermiþ zaman
sarý kumlarýn üzerinde fýrtýnadan sonra
gri toz bulutu gibiymiþ elimizde kalan aman
hava da bildiðin açýk
gün güneþ bildiðin günebakan bildiðin camlar
camlarda sundurmaya konmuþ selalar gibi
yangelip yatmýþ güvercin kanatlar
kolay deðil yaþýyorduk az kalsýn
az kalsýn tüm cephelerden kendi saç sarkýtýmýzla fora
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.