DENIZE ASIGIM
yýne býr sahýl kenarýndayým
tenýmý yakýp kavuran gunese ýnat basýmda lolýta sapkamla oturuyorum
ýnsanlarý ýzlýyorum ýlk bakýsta cok mutlu cývýl cývýl gordugum yuzler asýlmaya baslýyor
yuzlerýnde yasanýlmýs acýlarýn ve gerýde býraktýklarý mazýnýn ýzlerý
kahkahalarýnda býle huzun var bazen dalýp gýdýyor gozlerý ucsuz bucaksýz mavýlýklere
sonra býr hýsýmla kosa kosa denýze atlýyorlar
acýlarý mutsuzluklarý derýnlere gommek ýstercesýne
býr sýmýtcý gecýyor buram buram sýmýt kokusu
býrtane alýp tam denýzýn kenarýna oturuyorum
adeta ayak parmaklarým sularla oynasýyor
derýnden býr ruzgar oksuyor yanaklarýmý derýn býr muhb baslýyor sýmýtcý cocukla
herkesde farklý býr hýkaye ama ozet hep ayný mutlu olamamýs býr cocuk daha
artýk yavasca býrakýyorum kendýmý denýze
emýn ama kucuk adýmlarla yuruyorum
acýlarým mutsuzluklarým yasadýklarým býrbýr dokulup kayboluyor
adeta ýcýme anlamsýz býr huzur doluyor
hýc bu kadar guzel deýl dý gunes yada hýc bu kadar sevmemýstým denýzý dýyor dýlým
ve anlýyorum denýz bana bende denýze asýgým
huzur sadece onun mavý masmavý yuregýnde SAIRICE
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.