yanaþýyorsun geceye ne o soðuk vakitler kuþanýp beklediðin o elem almaz yanmaz tutuþmaz kalbin yorgun þairlerin gözlerine ölü kumlar serpen dalgýnlýðýn aniden çürümesi
yok bu uzun yolun sonunu biliyorum sana sordukça senden yanký yeniden kendimle buluþuyorum sevil dediðin kuyularýn yakasýnda ne gül aðlar ne bülbül
ey bilinmeyenin çýplak arzusu çekilir kapatýrým týnýsýný dünyanýn hatýrlat istiyorsan yükselince düþerken tekrar bulduðum geriye dönüp deðiþtirmek istediðimde kýyýlarýn þakacý rüyasý olurum
artýk yok edemezsin bizi hem tatlý uykularýmýz var sonu olmayan yarýnlar yavaþ yürüyor birden bire deðil olup bitenler eskicilerin eskisi gibi biliyorum bu herkesin baþýna geldi
sayýlý bir kader için hüzünlenmek deðil baþtan baþa sorular yorgunluðu öpülünce geçecek diyorlar öldüðüme emin yaþadýðýma emin deðilim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.