BU SANA SON ŞİİRİM BELKİ

Yarim benim
Bahar gözlü sevdam benim
Belki bu sana son ayrýlýk þiirim
Son sesleniþim belki.


Sakýn bulutlanmasýn gözlerin
Bükülmesin dudaklarýn.


Bende seni alp giden serseri yollara
Aramýza giren daðlara
Yýldýzlar gibi kayýp giden yýllara
Üzülüyorum.


Ah Mavi Gülüm
Keþke silip atabilsem
Takvimlerden sensiz günleri
Hatta sensiz anlamý yok diye
Ayý güneþi yýldýzlarý
Ve gözlerine benziyor diye gökyüzünü de
Çekip alabilsem yerlerinden.


Ah Deniz Gülüm
Sensiz denizlerin bile tadý yok
Ne gözlerin gibi
Köpük köpük kalbime deðiyorlar
Ne dalga dalga gönül kýyýlarýma.


Þiirler hasret hasret eserken
Þarkýlar hüzün makamýnda her zaman.


Ýçimde simsiyah bir gece var
Kývrýla kývrýla sana uzanýyor
Duygularým bulut bulut ruhumun
Gözlerim masum hayalinin üstüne düþüyor.


Güz yapraklarý kadar yorgun
Denizler kadar dalgalý içim
Dað baþlarýnda bekler gibi
Hasret nöbetlerindeyim hep.


Gözlerimi deðil yüreðimi
Nefesimi deðil
Ömümü serdim yollara
Günleri sel sel yýllara döndürdüm.


Sen yinede
Serin huzurlar içinde ol Denizim
Sakýn bükme dudaklarýný
Bir kaç mevsim sonra
Belki buluþuruz.


Hem kim bilir belki bu da
Sana son ayrýlýk þiirim olur.


Sosyal Medyada Paylaşın: