Gölge

Yýllardýr bir gölgenin
Ben hep peþine düþtüm
Hiç göz kýrpmadan koþtum
Ardýndan bu nesnenin

O gittikçe ben gittim
Akýp gitti seneler
Çaresiz insan neyler
Bu meçhul yolda yittim

Geçip dar vadilerden
Ulaþtým bir zirveye
Dokundum o gölgeye
Hayat buldum yeniden

Sosyal Medyada Paylaşın: