TOPUKLARINDAN ÖPESİN GELİR

Medeniyet ana
Parlak yeþil, mavi, kýrmýzý elbiseli,
Sahte bir masumiyet sýzýsý ile
Hýnzýr gülümsemesi, hýnzýr bakýþlý,
Þehvetli bir aþkla.
Kan kýrmýzý dudaklarýndan öpesin gelir.

Ah be çocuk; ne yakýþýrdý sana
Gülümsemek,
Akan bütün kanlar kýrmýzý olduðundan
Gülü de sevemedim kýrmýzý.
Oysa ak benizliydin sen! Ne ara karardýn.
Bunca açmamýþ çiçekler arasýnda

Sürükle beni meltem
Ölüler duraðý yerin yedi katýna
Götür beni kestiremediðim ve dahi
Yer ve göðün cümbüþünden azabýn tavan yaptýðý
Yaþamayan ölü s/roma’ya

Ah be çocuk haince örselenmiþ gözlerin
Mavi olduðundan,
Sevemedim okeanosun sularýnda denizin mavisini,
Artýk þaraplara bulanmýþ dansözün ten kokusu üstünde
Yüzleri, yüzlükleri de sevmiyorum.
Oysa ak benizliydin sen. Ne ara morardýn.
Bunca açmýþ çiçekler arasýnda

Sürükle beni rüzgar denizler ihtiyarý,
Ölüler duraðý proteusun saklý kenti denizin dibine
Yüzen mazlum ve masum bebek bakýþlarý
Süzüyor beni,
Hüznünde titriyorum, anne beni çimdirsene
Bir geminin içinde .

Medeniyet ana
Parlak mavi, pembe yeþil gecelikli
Açmýþ eteklerini bekler
Avlamaya hazýr avcý gibi
Þehvetli bir aþkla ojeli ellerinden öpesin gelir.

Sürükle beni fýrtýna
Bir hortum olayým gökyüzünden inen
Titanlar savaþýndan yükselen
Kollarýnýn arasýndan,
Cýmbýz gibi çekip çýkaralým ölüler duraðýný
Atlantisin ortasýnda ak gerdan gibi,
Kahpece. ecelsiz gidenlerin ve
Mezarsýz yatanlarýn
Anýsýna

Kalk be çocuk,
Ne Atlantisler batýyor.
Kahpe medeniyet ananýn uðruna,
Poseidona sunmak için,
Kaç yiðit kurban olmuþ gidiyor.
Küfreder nice ben/ler bensiz usulca
Medeniyetin üstüne
Kos adasýný fýrlatýp yabayla
Anasýna avradýna türkü söyleyelim.

Sürükle beni kasýrga,
Yeri göðü delen, muson yaðmurlarýyla gelen, ,
At yeleleriyle yükselen dalgalarýn
Tusunamilerinde
Hunharca gökyüzünden bombalar yaðmasýn

Medeniyet ana süslenmiþ kýrmýzý mavi yeþil
Süslü giysiler içinde keyfi yerinde
Þehvetli bir aþkla armaðan gibi
Giydirir kefeni zalimce mazluma
Süslü topuklarýndan öpesin gelir.

Sosyal Medyada Paylaşın: