zaman sonsuza akarken birlikteliðin süresi kýsalýyor zaman bizi geçiyor, yelkovan aksak, akrep günleri dönüyor.. imkansýza susuzluðum yemin bozar gibi, uçarak, soluksuz vardýðým tarifi imkansýz cümlesi yüklemsiz ölü bir kent gibi.. savaþ sonrasý yaðmalardan kalma mutsuz çocuk yüzleri çaðrýþtýran sokaklarý insan sesine hasret bir anadolu kasabasý gibi.. buzlu suyu bir dikiþte içmek gibi ve tarhananýn kekremsi kokusunu iliklerinde hissetmek gibi..
yaþamak gibi biraz da gözün kapalý kapýlarýný imkansýzlýða açmak gibi.. onu tanýmak sýcaklýðýný hissetmek soluk alýp vermek gibi.. onu yaþamak.. bilmem kaç bin parçalý puzzleý tamamlayýp zafer çýðlýklarýný gözlerindeki parýltýya terk etmek gibi.. onu anlamak.. ifadesi güç.. benzetebileceðim birþey yok gibi..
savaþmak gibi biraz da karþýna ebediyeti alýp atýna atlamak gibi..
günler yeþile çalarken biz adým adým sarýya ilerliyoruz mutluluk yakýn gibi ama biraz da imkansýz gibi sanki.. bilmem.. solumak iyi birþey gibi.. ama yalnýzlýðýnla baþbaþa kalýp da solundan gelen sesi dinlemek ölümbaz darbeler gibi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
imitasyon düşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.