Bir resim çizeceðim þiir göðüne bugün Simsiyahtý saçlarýn ömrün gibi sarardý Duygular anlatýlmaz yüreðin cana sürgün Evlatlar üzülünce gündüzlerin karardý...
Mahlasýn yapýverdin yalnýzlýk dolu ismi Güneþi mi unuttun söyle neydi ki cismi? Bulutsuz havalarda kaplayan seni sis mi? Elinden gelse bilin daðlarý o yarardý ...
Bu kadar karamsarlýk kararttý ak kaðýdý Þikâyet etse haklý hayatýndan soðudu Kýzlarý sultanýydý oðluysa can yiðidi Gözleri ýþýl ýþýl hasret ruha zarardý...
Siyah gecem diyerek içinde mi hapsoldun ? Þiire vurdun kendin bilinmezlere soldun Derdim yoktur diyerek dertler sahibi oldun Yüreðindeki hüznü mýsralara sererdi...
Biliyorum ki annem hep bir þiir bekliyor benden… Annem bildiðim tüm dillerdeki harfler yetersiz geliyor seni anlatmaya Canýmdan ötesin, gölgeni rabbim üstümüzden hiç eksik etmesin. Bir öpücük kondurdum bu gece rüyamda sana Uzakta bile olsak bir gün deðil her gün hatýrladýðýmýz anamýz ‘anneler gününü candan kutlarýz’ [ /italik ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurefşan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.