Bir gün giydiðim tüm elbisemi soysalar, Ýnanma sen sevdiðim sevenler ölmezmiþ... Gözünün önün de, tabutuma koysalar, Ýnanma sen sevdiðim, sevenler ölmezmiþ...
Okunsa minare, den sen selamý duysan, Bir dinle sözümü yar beni seviyorsan, Ellerinle tutup, beni mezara koysan, Ýnanma sen sevdiðim sevenler ölmezmiþ...
Benim bu divane, hallerime gülseler, Bir gün Zekeriya, öldü diye gelseler, Hep sevenler iþte, böyle ölür deseler, Ýnanma sen sevdiðim, sevenler ölmezmiþ...
Vurup ta býçaðý, kesseler boðazýmý, Konuþmak istesem, açamasam aðzýmý, Hem mezar taþýmda, okusan da yazýmý, Ýnanma sen sevdiðim sevenler ölmezmiþ...
TAÞGIN,ým belki ben, ölürüm genç yaþýmda, Senin sevdan varken, benim garip baþýmda, Ruhuna fatiha, yazsa da baþ taþýmda, Ýnanma sen sevdiðim sevenler ölmezmiþ...
Zekeriya TAÞGIN ( ANKARA ) 09/05/2015>S.19:46
Sosyal Medyada Paylaşın:
zkrytsgn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.