Ey gönlüm neden dertler içinde aðlarsýn Dertlere derman olan Rahman var neden unutursun Sanma bülbül feryat eder gül baþýnda Gülde kendi güzelliðini bulur neþeyle bekler öter yanýnda
Nazlý yarin gamzesinde güller solmuþ olsa da Gamzesinde ki oklar sinen delsede Bir gün güler mi diyen umutsuzlukla kalsan da Her kulu güldüren Rahman vardýr neden unutursun
Sanma sakýn ey gönlüm Rahman seni azat eyledi Sýnama ile gönlünü piþirir sonunda þad eder Sen Rahman yolunda secde ile yürü Rahman seni sad eder Her kulu güldüren Rahman vardýr neden unutursun
Kul Mehmet Ömrün hicran ile dolu olsa da Hicraný vuslat ile nurani eyler Rahman yol uzun olsa da Aðlasan da üzülme gönül pýnarýndan çiçekler açtýrýr Her kulu güldüren Rahman vardýr neden unutursun