Aptalın beyliği kendi özüne
----Aptalýn beyliði kendi özüne----
Cakalý duruþun, nartiz bakýþýn
Fiyakandan güneþ aman diliyor
Nadir konuþursun , artist tavýrýn
Küçük daglar sana biat ediyor....
Yürürken adýmýn kibir basýyor
Toprak ceset olmuþ rahmet kesiyor
Yüregin lal amma dilin kusuyor
Bir agýz dolusu hep ben ben diyor....
Þöyle bir salýnsan rüzgar esecek
bükersen boynunu figan kopacak
Sanki kýyamet tek sana kopacak
Mahþer kalabalýk ben gelmem diyor....
Yemek yeyiþinki nimete küfür
Sohbetin konuþman alime küfür
Dertlisin, meselen davana küfür
Birde ham idikte biz piþtik diyor....
Bal kaymak olmadan güne baþlamaz
Akþam beþ çayýný asla kaçýrmaz
Uykunun saati dirhem þaþýrmaz
Durup dinleniyor ,rahat yok diyor....
gam köyünden birgün gelip geçmemiþ
Hüzün pýnarýndan yudum içmemiþ
Bayramlýk agzýný brigün açmamýþ
Halada çilemiz dolmadý diyor....
Düþünürüm diyor, kendi halince
çabalarým diyor derman buldukça
Sende bu menanet akýl oldukça
Birde kalkmýþ bana ibret al diyor....
Ýbrahim buðra uyanýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim buğra uyanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.