Aleksandra II

ah aleksandra ah hiç bitiremedim bizi
sen diye diye bitirdim kendimi
biz biteli yýllar oldu
bende hala ayrýlýðýmýz dün gibi taze çay gibi demli
gençlik bitti mecalim kalmadý
çok sevdiðim digor bitti bende
bir bizi bitiremedim aleksandra yalnýzca bizi

digor’a gitmeyeli yýllar oldu
dostlarýmýn yüzlerini tanýmýyorum hepsi deðiþmiþ
çoluk çocuða karýþanlar
evlendikten sonra taþýnýp gidenler olmuþ
bir bülent kaldý hayatýmda onunda saçlarý aðarmýþ
anam yüzümün þekline hasret kalmýþ
mahaleli hep anamýn sabrýný zorluyor
boþ ver o hayýrsýzý
mecnun oldu oðlun kafayý yedi diye takýlýyorlarmýþ

babam hala ilk günkü gibi kýzgýn bana
daha siniri geçmemiþ
bir gâvura sattý bizi
töre ve tabulara karþý çýktý o hayýrsýz diye
hep kendi kendine söyleniyormuþ

kimse iyi bilmiyor beni
kimine göre berduþ biriyim,kimine göre iyi
bir bülent kaldý benim halimden anlayan
benimle ayný hicraný yaþayan
dertlerime ortak olan,ayný dertle içi kanayan

gerisi bir alem olmuþ benim derdime
kimi gülüyor kimi ise aðlýyor halime
bazýsý ya yazýktýr adam çöktü gitti diyor
bazýsý da ardýmda sallýyor berduþ sarhoþ
ne gelse dillerine

ama ben
ben kanayan kubbeler inþa ediyorum her daim
dilime doladýðým hüzam sözlerle
kara mürekkebi kan kýzýlýna çeviriyorum dökünce dizlere
kýnýyorum derbeder halimi arada bir kendimce
gömüyorum kafayý sensizliðin ölüm sessizliðine
koynuma aldýðým gözlerinle uyuyorum her gece
sýký sýký sarýlyorum hayaline henüz günah okþamayan ellerimle
oda çare olmuyor mülteci isteklerime

hayat dail isteklerim o zaman bitmiþti sen benden gidince
sensizlik yazýmý kýþa çevirdi
havam sabit kara kýþ güneþsiz zembheri
aynada gördüðüm sensiz aðaran saçlarým
her gün biraz daha tüketiyor beni
tek rüyalarýmda gördüðüm gülcemalin teselli ediyor
dindiriyor kanayan içerimi

ah aleksandra ah çiðneyemediðim yasaðým
giremediðim cennetim
gençliðimin anlamý ve acýsý
daha ne kadar janlayacak böyle senden ayrý ciðerimin sancýsý


Mehmet kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın: