SON SÖZLE ÜLKÜCÜLER esaretin BAŞINA ‘’C’’ KOYAR Doğruluyorum (eseimden)

»-(¯`v´¯)-» küçüðüm diye ÜLKÜCÜYÜM DÝYE «-(¯`v´¯)-«

I
Çocukluðumda sevda dallarýndan
mavi, yeþil salkýmlar sallanýrdý
sallandýðým o salýncaklarýndan
beni hüzün kýrýþýðý alýrdý.

yýllarýn çocukluðumu çocukça
alýp gideceðini biliyordum
hayaller kurardým zaman buldukça
halim umutlarla dinleniyordum.

yinede yarýnlara yitik düþler
düþler ‘’kurardým’’ bu günlerim için
kahkahalarla inleyen gülüþler
çocukça sorardým kendime niçin.

mutluluk ellerimden tutmadý hiç
zamanýn sermest kahkahalarýna
kan aðlardý yüreðim kerpiç kerpiç
yanardým ahlarýna, vahlarýna.

II
Sonra bir bahçeye girdim kederin,
gül dikeni ellerimi kanattý,
ay buluta girdi pusluluk yerin
gecesini çok geçmeden kararttý.

III
Sonra gezen bir deli-mecnun oldum
ýþýksýz, ýpýssýz sevda daðýnda
sarsýntý içindeydim saç-baþ yoldum
bir tek soluk gül oldum, gül baðýnda.

tutsak oldum, Kaderin tuzaðýnda
anýlarým böyle iþte öksüzce
hatýram var köyün dört bucaðýnda
uzun süren uykudan çözümsüzce.

çiçekler deremedim sevgi baðýndan
kader dertlerimi peþ peþe dizdi
yâr kucaðýndan Baba ocaðýndan
yaþayan bedenim canýmdan bezdi.

toplasam daðýlan neþelerimden
bir tutam çýkmaz Allah hakký için
baðrýmdaki yaraya içerimden
iplik iplik aðlardým için için.

Sýladan göç etmekmiþ habersizce
kuþatmýþtý ki gönlümü acýlar
hasreti gezdiriyorum, sadece
uzaklarda kaybolmayan anýlar.

anýlarým mazide birer izdi
can dediklerim yakýnlarým niye
beni ezdi de ezdi ezdi ezdi
BABAM yok, arkam yok, küçüðüm diye…




IV
Sonra gümüþhanlý þinasi oldum
git gide derinleþtim her bir soluk
Milliyetimin hissiyatý oldum
dertleþtim nereye ise yolculuk.

elden ele gözden göze yol aldým
adý dudaðýmda Türküdür Yurdum
meselelerine kafa ‘’yorardým’’
beynim çatlayacak gibiydi yordum.


Türkçe deðerlerimi hep korudum
belalar ki sardý dört bir yanýmý
korumak ‘’k o r u m a k’’ki korumak
ister gibi uçurumdan canýmý.

hazýrlamak ister gibi zindaný
âþýk ruhumun önünde yürüdüm
gördü aldý beni Ülkü kervaný
‘’Vatan ve Millet aþkýna büründüm’’.

saçlarým ki daha beyazlamadan
Askeri oldum Baþbuðum Türkeþ’in
O’nu geçemeyeceðim anmadan
Ruhu Þad olsun Baþbuðun Türkeþ’in.

sanma harabeye benzer bomboþ bir
haneyim sanma bin bir hane oldum
hazan yeliyle harap olsun kibir
bir çýnardan doðranan tane oldum.

Baþbuðumu bir manada yitirdim
amma sakýn ola da sakýn sanma
arzularýmý yitirmiþ haldeyim
Yurdumun hayaleti ampul-lamba

yoruldum yangýný süren naðmeyle
doldur-boþalt kalbimden geçti nazý
enkazý târumâr yýkýk sineyle
yazý geçirdim olur olmaz yazý.

göze çarpan kalemi tutamadým
gösteriþli zamanda bazý bazý
boþaldým doldum vakit bulamadým
bir zaman elime alayým sazý.


V
sonra kadirþinaslýðýmla doldum
buldum benim olan eti kemiði
Alevi-Sünni ve Kýzýlbaþ oldum
sürükledim hayal olan gemiyi.

Ali Paþa’yý Abdulkerim buldum
duygularýmýn çok derin koyusu
bir büyük huzurla Namaza durdum
bitsin dedim karanlýðýn kâbusu.

Semah döndüm, Cem eyledim muhabbet
daðýlsýn diye ufka çöken hüzün
Kürt’üm ben Laz’ým ben Çerkez’im elbet
vesaireler’ im üstünde yüzün.

Ne Mutlu Türk’üm ben herkesim elbet
býrakýn lütfen iftihar edeyim
bu zenginliðimleyim büyük Millet
bende bir ferdim büyük Milletleyim.

aslý esasý karanlýk neþesiz
hatta nemnesiz ona bahaneyim
þu bizim kabadayý öyle hissiz
karþýsýnda kaleden his haneyim.

Vatanýma-Milletime faydasýz
olan ateþten hânümân yayýlýr
dedi ki ‘’ne dedi’’ ahmet kayasýz
bu Ülke bu Vatan yarým sayýlýr.

faydasýz dedikçe dedi imansýz
kanadý kolu her þeyi sayýlýr
çare mare yok hikmet ransýz
bu Ülke bu Vatan yarým sayýlýr.

biz bu Vatanýn neyiyiz saymadý,
Dedem Korkut’un yolunda gezeni
bizim adýmýzý dahi anmadý
çok çok derinden yaraladý beni…


VI
kalbim hýzlý çarpýþýnda eðlenmez
içimizden sanýrdým yanýlmýþým
çilem kahrý olsun bir þeye deðmez
oysa Vatanýn dýþýnda yýlanmýþ.

ortadoðu’nun projesine eþ..
vay anasýný vay vay eþ..baþkanmýþ
buna dayanmaz taþ olsa sine leþ
bu yüzden demokratik açýlanmýþ.

açýlanlar belli etti rengini
arasý geçmeden daha çok taze
bozdu Vatanýn birlik ahengini
biri birinden çok üstün kepaze.

vay be… Analar aðlamasýn dedi
döve dursun döve dursun dizini
iþlenmez halt yenilmez nane yedi
sürdü gitti imralýnýn izini.

söyler misin þimdi bu ne demektir
yine Analar ki saç-baþ yolacak
söyle hele kim adam kim köpektir
zaman gelecektir belli olacak.

kýrýlmazsa içerde kýrýlmazsa
belli olacak arzunun saðýnda
benim derdim orta yerde anlarsa
isyan ve teslimiyet kavþaðýnda.

yakacak hiç mi bir þey bulamadý
yaktý beni yaktý çaðlar ardýnda
hisler üstünde baykuþ bunamadý
elde mahsul belli olur yarýnda.

Büyük ve de Yüce Türk Milletimin
küçük sorununu ne etti gör bak
caným deyip te baþ ettiklerimin
Hak istifalarýný istemek Hak!.

baþbakanýmýz dediðim yan çizdi
derdim âþinâ çýkmaz sorsam niye
beni ezdi de ezdi ezdi ezdi
HÜKÜMETÝM yok, ÜLKÜCÜYÜM DÝYE…


Sosyal Medyada Paylaşın: