Gönlümün nazarýnda yeminden kutsal olan Sözün þahidim olsun ebedi yârimsin sen Ýndikçe derinlere kendinde beni bulan Özün þahidim olsun ebedi yârimsin sen
Þefkâtine sýðýnýp kapýsýný çaldýðým Sevdasýna ram olup sonsuz hazza daldýðým Mutlulukla beraber yüreðine saldýðým Sýzýn þahidim olsun ebedi yârimsin sen
Alnýnýn ortasýndan yalnýzlýðýmý vuran Hüznümü tutuþturup küllerini savuran Ýçine düþtüðünde cehennemi kavuran Közün þahidim olsun ebedi yârimsin sen
Madem ki hasret denen ölümün öz kardeþi Vuslata yaklaþtýrýr körüklesin ateþi Nuru ile doðuyor kör bahtýmýn güneþi Yüzün þahidim olsun ebedi yârimsin sen
Bir damlacýk yaþýyla çöllerimi sulayan Yýldýzsýz gecelere ýþýðýný dolayan O meftun bakýþýyla saadet aþýlayan Gözün þahidim olsun ebedi yârimsin sen
Söyle aþký uðruna daðlarý devirdiðim Doðru mu istemeden günahýna girdiðim Tertemiz sevgim ile bahara çevirdiðim Güzün þahidim olsun ebedi yârimsin sen
ÝSMAÝL KORAY ÞÝMÞEK Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailkoray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.