Bugün 1 nisan..

Eskisi gibi yazmaz oldum,
Belki,
kelimelere küstüm,
Yok,
kelimelere küsemem ben..

Belki yalnýzlýk beni þýmarttý,
Ama yok,
Yalnýzlýk adamý þýmartmaz bilirim..
Þimdi suskunluðadýr
belki yüzsüzlüðüm..
ya da olgunluðadýr
belki suskunluðum bilemem..

Yaþ kemale erdi derler ya,
Kendimi daha çok dinliyorumdur belki,
susmak bile aslýnda ne çok þey
anlatýyormuþ insana,
yýllanýyor acýlarým bile adeta..

Hayat,
her þeyde bir mana aramak için çok kýsa,
bana bunu sen öðretmiþtin
Nasýl ki,
isimsiz oluyor her zaman,
en gerçek kahramanlar,
budur farký hayatýn,
romanlardan, kitaplardan
Ýyisi mi sen öyle farzet,
kendimden bir isimsiz kahraman yaratýyorum
þu sýralar..

Hayat, kimine göre bir þiir,
ve kimine göre kalýn bir romansa,
ister yazan olsan,
isterse yalnýzca okuyan..

Neyse boþver þimdi hayatý,
Bana baharý anlat,
geldi mi bahar büyükadaya ?
Çiçekler mora döndü mü ?
Bak takvime 1 nisan..

Yeni sevgililer ada vapurunda,
görürler uçuþan martýlarý boðazda,
Okumak isterdim yüzlerinden
yeni aþýk olmanýn gururunu
Hoþ ben sevmem ki martýlarý
duyarým üþüyen çýðlýklarýný
hala kulaklarýmda uðuldar
sözü olmayan þarkýma beste oldular
Gidiþinin ardýndan
kürdili hicazkar..

Sosyal Medyada Paylaşın: