Gözlerim yoluna baka baka kör oldu, Seni bekleye bekleye gençliðim bitti. Senin geleceðin yok hayat bana zindan, Yeter artýk ben kendimden býktým.
Bu ayrýlýða gücüm kalmadý. Bazen seni düþündüðümde hayallere dalýyorum, Biliyor musun sana kavuþmak içim ne yapýyorum? Küllükte yana bir cigara dumaný gibi uçuyorum, Yeter artýk ben kendimden býktým.
Dön desem dönmezsin þiir gözlüm, Ýnadýna kapýlmayan yine özüm, Bu inadýndan vazgeçmeyen yine gönlüm, Yeter artýk ben kendimden býktým.
Þu esen rüzgara ne demeli, Bazen beni ýssýz adalar götürüyor. Ben ne ettimse,ne dedimse sen dinlemek istemedin, Yeter artýk ben kendimden býktým.
Baþýmda geçen martýlar kafamý kemiriyor, Bu zalim kader bana düþman kesiliyor, Giden gidiyor bu hayattan kurtuluyor, Yeter artýk ben kendimden býktým.
Ýzzettin Bilgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz hazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.