Gece
Gece sakin, gece sessiz olurdu,
Bu sebepten, gece huzur bulurdu,
Biraz daha rahat nefes alýrdý,
Onun için çok severdi geceyi!
Karanlýk bir örtü gelir üstüne,
Gece, yine kavuþurdu dostuna,
Okuyup bilgisin koyar testine,
Yeni sökmüþ, alfabeyi, heceyi!
Gece onun için asude idi,
Sevmezdi hayatta hiç dedi-kodu,
Gönlüne düþünce sevginin odu,
Bilemeden, ateþ sarmýþ bacayý!
Þöyle saða-sola þaþkýnca baktý,
Ýyi görmek için lambayý yaktý,
Sakindi ortalýk, kimseler yoktu,
Bulamadý danýþacak hocayý!
Dertli, yalnýzlýðýn fark etti birden,
Ayrýlmak istedi artýk o yerden,
Geçemezdi yardan, anadan, serden,
Ne akraba kalmýþ, ne de bir dayý!
ERDEMLÝ-05.05.2015-Salý
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.