Bir umutsuzluk deryasýnda yüzüyoruz sevgili Ne martýlar acýyor halimize ne de þu küçük balýk Yüreðimizden prangalýyýz biz aþka Sevdamýz anlaþýlabilir deðil ki anlamalarýný bekleyelim Bu aþk hem ahretlik hem de yalan dünyalýk…
Kýskanmaya bile hakkým yokken güzel gözlerini Uzaktan sever gibiyim seni Halbuki yüreðim sesinin dinginliðinde Sanki bir bahar serinliðiyle huzur buluyor Ben rüyalarýmda tekrar tekrar öpüyorum o gözleri…
Bazý geceler içim acýyor hasretinin yarasýyla Gündüzleri bir þey yokken Nedir bu gecelerle alýp veremediðin hiç anlamadým Anlamadým yâr neden bu kaçýþlarýn Susuz kalmýþ kalbime vaha olmak varken sen niye Kerbelasýn… beyazmelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.