sen, tüm deniz fenerlerini gömdün derin maviliklere. ben, gökyüzüyle sýnýr okyanusta tek baþýma. her yön sonsuz sensizlik çaresizlik.
zaman ölüme þafak sayýyor ölüm kavuþmaya.
Ey sevgili Ýzin ver Deniz fenerleri yüreðim gibi yansýn sönsün Güvercinler kanat çýrpsýn telgrafýn tellerine Ýzin ver Senden bir haber uçsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hürrem Demirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.