USLANMAZ GÖNÜL
Gönül zarar bilmez hep karda gezer
Ördek olur aþkýn gölünde yüzer
Hem kendini üzer hem beni üzer
Ne çileler çeker uslanmaz gönül
Her kulun baþýnda var gönül derdi
Baþa ne gelirse gönülden geldi
Güzele avundu bir çirkin sevdi
Gözleri kör olmuþ görmüyor gönül
Gönül derdin nedir senin benimle
Bunca yýl geçirdim gönül seninle
Varý yoku bilmez bakmaz halime
Ne laftan ne sözden anlarsýn gönül
Bir bakýþa bir gülüþe kanarsýn
Bedenimde ateþ olur yanarsýn
Elin güzelinden sen ne ararsýn
Hiç benim halimden anlamaz gönül
Gönül bu baþýmda akýl býrakmaz
Dürþer bir soysuza kimseye bakmaz
Yatakta yatarým benimle yatmaz
Gider bir çirkine kul olur gönül
Zincir vurdum bedenime baðladým
Gönlüm bedenimden kaçacak sandým
Kaç çirkini sevdin kaçýndan caydýn
Kul yýlmazý adam saymadýn gönül
HÜSEYÝN YILMAZ ÝZMÝR /K*YAKA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.