Ben küçücük odama yapayalnýz çekilip Karýþýk düþünceyle avuturken kendimi Sen gel diyen bakýþla pencereme dikilip Ýçimi kemiriyor yýkýyorsun bendimi...
Belki de bu vakitte uzaklara bakarak Ýçin için aðlayýp sabrýný deniyorsun Kim bilir bebeðine masallar anlatarak Yalnýzlýk korkusunu böylece yeniyorsun...
Ne olur benim için yavrumu okþayýp sev Yüreðin kan aðlasa yüzünde neþe olsun Gözlerimde tütüyor;senle kýzým,kerpiç ev Felek bu çile yeter teskere günü dolsun....
_YOK BAÞKA BÝR TÜRKÝYE !... __ ******************** Öyle muazzamdýk ki,sýðmadýk üç kýtaya ! Köpek maskaralýkta;kurtlar kocamýþ diye... Çýnardan çýnar çýkar,düþmeyin bir hataya ; Har vur,harman savurma!Yok baþka bir Türkiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TURANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.