Yalancı
Hep umut daðýtýr, tatlýdýr dili,
Kendini kaptýrýp, sakýn inanma.
Ömrü hayatýnda açmaz ki gülü,
Bülbül gibi öten diline kanma.
Bitmiyor vaadi, bitmiyor sözü,
Yalaný söylerken, kýzarmaz yüzü,
Zanneder herkesten açýktýr gözü,
Ona inanýpta hiç oyalanma.
Ýtiraz edersen, çoktur bahane,
Her iþiyle kendisidir þahane,
Atar, tutar, uçar, bilmem daha ne,
Umut baðlayýp da sakýn ha yanma.
Tatlý-tatlý sana anlatýp durur,
Zayýf olan noktan, var ise vurur,
Dinleyen olmazsa þayet kudurur,
Görünüþe bakýp, sakýn aldanma.
Senin ruh halini, hiç mi hiç bilmez,
Peþinden gidersen o yüzün gülmez,
Lafta yalancýnýn çiçeði solmaz,
Karlý dað sanýp da, sakýn yaslanma.
Dertli, tecrübesin böylece yazdý,
Yalancý hakkýnda, yazdýðý azdý,
Oyuncak misali, sanki yap-bozdu,
Onun gösterdiði yurda da konma.
ERDEMLÝ-04.05.2015
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.