Gönül çerçisi oldum hep

Gönül çerçisi oldum,
Elde olanlarý obalarda pazarladým,
Olmayan düþlere kapýldým,
Bana yananý býraktým,hep benden kaçana yandým,

Gerçekçi düþlerim olmadý hiç
Bazan melez bazanda devþirme düþerle
Ömür cüzdanýmý doldurdum
Adeta
Bir Sovyet mapushanesi gibi
Gönlümün avlusuna gelen her sevdayý
Dondurarak yitirdim

Yitirdiklerim oldu böyle nefessiz býrakan
Ardýnda kara gecelerin kara yaralarýna tuz basýp can yaktýðým
Tenha bir köþede devþirme mutluk aþýladýðým yitirdiklerim

Sýrasý ile gitti bir bir
Ýç dünyamýn garýna gelen vagonlar
Her bir vagona ayrý bir dram yükledim
Nazilere özenen yüreðimin merhametsiz yanýyla
Tekrarýndan eski ve yeni samanlarý yaktým karýþtýrarak

Ya ben ben olmadým
Yada beni benden istemedim hiç
Ardýmda bu kadar mutsuz býrakýrken
Kim bilir kara gecelerin þahit olduðu
Kaç beddua aldým ardýmda arþý sýzlatan
Duyunca zalim yürekleri korkutan

Belki bir mazlumun ahý tutmuþtur
O yüzden iki yakam bir araya gelmiyor
Sevdadan yana
O yüzden bakýþlarýný bile unutmadýðým kadýný
Arýyor gözlerim
Kaf daðýný anlatan masallarda arýyorum vuslatý


M,Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın: